Le versioni di greco di Aristotele e le traduzioni in italiano

Εστω ουν εκεινα τεθεωρημενα και ωρισθω λεξεως αρετη σαφη ειναι (σημειον γαρ τι ο λογος ων, εαν μη δηλοι ου ποιησει το εαυτου εργον), και μητε ταπεινην μητε υπερ το αξιωμα, αλλα πρεπουσαν η γαρ ποιητικη ισως ου ταπεινη, αλλ' ου πρεπουσα λογω. Των δ' ονοματων και ρηματων σαφη μεν ποιει τα κυρια, μη ταπεινην δε αλλα κεκοσμημενην ταλλα ονοματα οσα ειρηται εν τοις περι ποιητικης· το γαρ εξαλλαξαι ποιει φαινεσθαι σεμνοτεραν ωσπερ γαρ προς τους ξενους οι ανθρωποι και προς τους πολιτας, το αυτο πασχουσιν και προς την λεξιν διο δει ποιειν ξενην την διαλεκτον θαυμασται γαρ των αποντων εισιν, ηδυ δε το...

Περι δε γνωμολογιας, ρηθεντος τι εστιν γνωμη μαλιστ' αν γενοιτο φανερον περι ποιων τε και ποτε και τισιν αρμοττει χρησθαι τω γνωμολογειν εν τοις λογοις. Εστι δη γνωμη αποφανσις, ου μεντοι ουτε περι των καθ' εκαστον, οιον ποιος τις Ιφικρατης, αλλα καθολου, ουτε περι παντων, οιον οτι το ευθυ τω καμπυλω εναντιον, αλλα περι οσων αι πραξεις εισι, και α αιρετα η φευκτα εστι προς το πραττειν, ωστ' επει το ενθυμημα ο περι τοιουτων συλλογισμος εστιν, σχεδον τα συμπερασματα των ενθυμηματων και αι αρχαι αφαιρεθεντος του συλλογισμου γνωμαι εισιν, οιον «χρη δ' ου ποθ' οστις αρτιφρων πεφυκ' ανηρ παιδας περισσως...

Εισι δ' οι λογοι δημηγορικοι, και εχουσιν αγαθον τουτο, οτι πραγματα μεν ευρειν ομοια γεγενημενα χαλεπον, λογους δε ραον ποιησαι γαρ δει ωσπερ και παραβολας, αν τις δυνηται το ομοιον οραν, οπερ ραον εστιν εκ φιλοσοφιας. Ραω μεν ουν πορισασθαι τα δια των λογων, χρησιμωτερα δε προς το βουλευσασθαι τα δια των πραγματων ομοια γαρ ως επι το πολυ τα μελλοντα τοις γεγονοσιν.

Του μεν ουν αυτους ειναι πιστους τους λεγοντας τρια εστι τα αιτια· τοσαυτα γαρ εστι δι α πιστευομεν εξω των αποδειξεων. Εστι δε ταυτα φρονησις και αρετη και ευνοια διαψευδονται γαρ περι ων λεγουσιν η συμβουλευουσιν η δι απαντα ταυτα η δια τουτων τι· η γαρ δι αφροσυνην ουκ ορθως δοξαζουσιν, η δοξαζοντες ορθως δια μοχθηριαν ου τα δοκουντα λεγουσιν, η φρονιμοι μεν και επιεικεις εισιν αλλ' ουκ ευνοι, διοπερ ενδεχεται μη τα βελτιστα συμβουλευειν γιγνωσκοντας, και παρα ταυτα ουδεν. Αναγκη αρα τον απαντα δοκουντα ταυτ' εχειν ειναι τοις ακροωμενοις πιστον.

Συμβουλης δε το μεν προτροπη, το δε αποτροπη, αει γαρ και οι Ιδια συμβουλευοντες και οι κοινη δημηγορουντες τουτων θατερον ποιουσιν. Δικης δε το μεν κατηγορια, το δ' απολογια, τουτων γαρ οποτερονουν ποιειν αναγκη τους αμφισβητουντας. Επιδεικτικου δε το μεν επαινος το δε ψογος. Χρονοι δε εκαστου τουτων εισι τω μεν συμβουλευοντι ο μελλων (περι γαρ των εσομενων συμβουλευει η προτρεπων η αποτρεπων), τω δε δικαζομενω ο γενομενος (περι γαρ των πεπραγμενων αει ο μεν κατηγορει, ο δε απολογειται), τω δ' επιδεικτικω κυριωτατος μεν ο παρων (κατα γαρ τα υπαρχοντα επαινουσιν η ψεγουσιν παντες), προσχρωνται...