Παλιν ουν αναλαβοντες λεγωμεν τι δητα εστι το εν τοις σωμασι καλον πρωτον. Εστι μεν γαρ τι και βολη τη πρωτη αισθητον γινομενον και η ψυχη ωσπερ συνεισα λεγει και επιγνουσα αποδεχεται και οιον συναρμοττεται. Προς δε το αισχρον προσβαλουσα ανιλλεται και αρνειται και ανανευει απ' αυτου ου συμφωνουσα και αλλοτριουμενη. Φαμεν δη, ως την φυσιν ουσα οπερ εστι και προς της κρειττονος εν τοις ουσιν ουσιας, ο τι αν ιδη συγγενες η ιχνος του συγγενους, χαιρει τε και διεπτοηται και αναφερει προς εαυτην και αναμιμνησκεται εαυτης και των εαυτης.


La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati