Τουτων δε πραττομενων οι κατα την ιδιαν εχθραν μισουντες τον Αλκιβιαδην εν Αθηναις, προφασιν εχοντες την των αγαλματων περικοπην, διεβαλον αυτον εν ταις δημηγοριαις ως συνωμοσιαν κατα του δημου ποιησαμενον. Πιστευσας ουν ο δημος ταις κατηγοριαις, και δεινως υπο των δημαγωγων παροξυνθεις, απεστειλε την Σαλαμινιαν ναυν εις Σικελιαν, κελευων την ταχιστην ηκειν Αλκιβιαδην επι την κρισιν. Παραγενομενης ουν της νεως εις την Κατανην, Αλκιβιαδης, ακουσας των πρεσβεων τα δοξαντα τω δημω, τη ιδια τριηρει μετα της Σαλαμινιας εξεπλευσεν. Επει δ' εις Θουριους κατεπλευσεν, ειτε και συνειδως αυτω (“essendo consapevole* part. congiunto, nom. sing. masch.) την ασεβειαν ο Αλκιβιαδης ειτε καν φοβηθεις ιο το μεγεθος του κινδυνου, διαδρας εκποδων εχωρισθη.


La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati