Αλεξανδρος δε ως επι τον Ινδον ποταμον ηδη ηγε, και η στρατια αυτω ωδοποιει το προσω ιουσα απορα αλλως οντα τα ταυτη χωρια. Ενταυθα ξυλλαμβανει ολιγους των βαρβαρων και παρα τουτων μανθανει οτι οι μεν εν τη χωρα Ινδοι αποπεφευγοτες ειεν, τους δε ελεφαντας οτι κατελειπον νεμεσθαι προς τω ποταμω τω Ινδω· και τουτους ηγεισθαι την οδον εκελευεν ως επι τους ελεφαντας. Εισι δε Ινδων πολλοι κυνηγεται των ελεφαντων, και τουτους σπουδη αμφ' αυτον ειχεν Αλεξανδρος, και τοτε εθηρα ξυν τουτοις τους ελεφαντας· και δυο μεν αυτων απολλυνται κατα κρημνου σφας ριπτοντες εν τη διωξει, οι δε αλλοι ξυλληφθεντες εφερον τε τους αναβατας και τη στρατια ξυνετασσοντο. Επει δε και υλη εργασιμω ενετυχε παρα τον ποταμον, και αυτη εκοπτετο αυτω υπο της στρατιας και νηες εποιουντο. Και αυται κατα τον Ινδον ποταμον ηγοντο ως επι την γεφυραν, ηντινα Ηφαιστιων και Περδικκας αυτω παλαι εξωκοδομηκοτες ησαν.


La traduzione è visibile ai soli utenti Registrati